«ستاره بازی» به‌دنبال سیاه‌نمایی نیست/ هشداری درباره مهاجرت
تاریخ انتشار: ۱۳ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۸۷۵۴۶۱
به گزارش خبرنگار مهر، نشست خبری فیلم سینمایی «ستاره بازی» به کارگردانی هاتف علیمردانی در خلال برگزاری سی و نهمین جشنواره فیلم فجر عصر امروز ۱۳ بهمن ماه در برج میلاد برگزار شد.
در ابتدای این نشست هاتف علیمردانی بیان کرد: «ستاره بازی» در ادامه تجربیات سینمایی ماست من سعی کردم با شواهدی که رو به رو هستیم به تصویر بکشم «ستاره بازی» حاصل تجربیات من در چند سال گذشته است که البته بلندپروازی هم در آن بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی ادامه داد: من زمان ساخت فیلم آباجان دلخوری‌هایی داشتم. آن زمان گفتم قاعده بازی را بلد باشید این هشتمین دوره‌ای است که در فجر حضور دارم گاهی در حق فیلم‌ها اجحاف می‌شود و به نظرم بیشترین اجحاف‌ها به فیلم من بوده است. در این شرایط باز هم به نظرم جشنواره تنها چراغ روشن سینما در این روزهاست. من هم از نبود حمید نعمت‌الله در جشنواره ناراحتم اما فکر می‌کنم جشنواره با تمام بالا و پایینش متعلق به ماست و باید حفظش کنیم.
علی سرتیپی تهیه‌کننده فیلم هم عنوان کرد: وقتی هاتف این قصه را نزد من آورد به نظرم قصه دشواری بود ساخت فیلمی در شرایط ارزی امروز دل می‌خواست، مسایل مالی به کنار ولی کار در سرمای زیر بیست درجه هم سخت بود به هاتف اعتماد کردم البته قصه را هم خیلی دوست داشتم.
ملیسا ذاکری بازیگر این فیلم گفت: من در کنار تمام کارهای آقای علیمردانی تجربه کردم صبا از شخصیت من خیلی فاصله دارد و کار را برای من سخت می‌کرد اما امیدوارم آنچه که باید، درآمده باشد.
علیمردانی توضیح داد: در تمام این سال‌ها دغدغه یک کار اقتباسی داشتم ولی هیچوقت دغدغه مشترک را در کتاب‌ها و رمان‌ها پیدا نکردم به صورت اتفاقی قصه شخصیت این فیلم را از مادرش شنیدم، این شخصیت را دورادور می‌شناختم. من به صورت شهودی فیلم می‌سازم. آمریکا سرزمین ناشناخته‌ای برای من بود. سعی می‌کردم پی او وی اتفاقات را ببینم. من مهاجرت را یک تومور وحشتناک می‌بینم، مثل یک هشدار اجتماعی و مثل از دست دادن عزیز است. اگر به هر دلیلی از کشورمان می‌رویم باید بدانیم برای چه می‌رویم غرض من سیاه‌نمایی نبود البته من اینجا هم که فیلم می‌ساختم نقدهای تندی به آن می‌شد.
شبنم مقدمی بازیگر این فیلم که به صورت تلفنی با این نشست همراه شد، اظهار کرد: من نگاه علیمردانی را به فیلم‌های اجتماعی دوست دارم، خودش هم آدم شریفی است که بدون اتصال به هیچ جریانی خودش در این سینما ایستاده، علیمردانی از آن دسته از کارگردان‌هایی است که می‌شود با او به تعامل رسید.
مقدمی بیان کرد: من نقش انواع و اقسام مادرها در سنین مختلف بازی کرده‌ام اما یک ناچاری در این شخصیت برای ترک وطن بود. مهاجرت دومین سونامی است که می‌تواند وجود آدم‌ها را بلرزاند این زن دچار چنین وضعیتی شد، این موضوع نمونه‌های عینی بسیار دارد، این ناچاری و گرفتاری که در این زن وجود داشت، او را به من ویژه کرد. این زن بیچاره و درمانده حاصل مشورت من و هاتف علیمردانی بود.
علیمردانی در بخش دیگری از نشست گفت: من از این فیلم خیلی ترسیدم چون بروکراسی پیچیده‌ای در آنجا بود و برقراری ارتباطات با آنها سخت بود، این فیلم تجربه بزرگی بود که خیلی یاد گرفتم.
وی افزود: من به عنوان فیلمساز اجتماعی دغدغه مهمی داشتم که بتوانم بر اساس زندگی کسی فیلمی بسازم. شاید یک تصادفی که برای دختری نوزده ساله رخ می‌دهد یک فاجعه باشد من سعی کردم به اتفاقات زندگی آن دختر وفادار باشم پدرش وقتی فیلم را دید گفت امیدوارم کسی به درد صبا دچار نشود.
سرتیپی توضیح داد: هاتف وقتی از آمریکا برگشت احساس کردیم فیلم مقداری کم دارد به دلیل شرایط خاص آنجا و سرمای شدید و البته هزینه‌های بسیار بالا به نظرم کمی در آماده‌سازی فیلم عجله شده بود به همین دلیل برخی از سکانس‌ها را در ایران فیلمبرداری کردیم هر دکوری که آنجا بود در ایران بازسازی کردیم که کار سختی بود دوباره هاتف به آمریکا رفت و مقداری آنجا فیلمبرداری کردیم که فیلم سر و شکل داشته باشد.
علیمردانی درباره همکاری با بازیگران آمریکایی گفت: این فیلم وقتی چهار روز مانده بود سی و هشتمین جشنواره فیلم موعدش تمام شود، تمام شد اما باز هم کاری داشتیم به همین دلیل فکر کردیم نمی‌توانیم به جشنواره برسیم. شش بازیگران آمریکایی داشتیم. مجموعاً فیلمی بود که پروداکشن حرفه‌ای داشت.
ذاکری در بخش دیگر گفت: رسیدن به این شخصیت برای من خیلی مشکل بود چون با من خیلی متفاوت بود من جز فایل‌های صوتی راهنمای دیگری نداشتم البته آقای علیمردانی خیلی به من کمک کردند.
سرتیپی درباره انتخاب بازیگر اصلی فیلم گفت: ما در شروع کار یک سری تست داشتیم. ذاکری قبلاً با هاتف کار کرده و در ذهن کارگردان مانده بود وقتی ذاکری را دیدم فکر کردم می‌تواند از پس نقش بربیاید. من و هاتف فقط در یک جلسه نیم ساعته برای حضور ذاکری به نتیجه رسیدیم.
علیمردانی درباره ادامه کارنامه کاری خود بیان کرد: من آدم بلندپروازی هستم همیشه دوست داشتم تجربه کنم هر فیلمی که ساختم فکر کردم بهترین فیلمم را ساخته‌ام آزمون و خطا در «ستاره بازی» کم نبود و بسیار فیلم سختی بود.
کد خبر 5136548منبع: مهر
کلیدواژه: سی و نهمین جشنواره فیلم فجر فیلم ستاره بازی هاتف علیمردانی سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر سی و نهمین جشنواره فیلم فجر تئاتر ایران موسیقی ایرانی جشنواره بین المللی نمایش عروسکی تهران مبارک فیلم سینمایی سال نوای موسیقی ایران حسین مسافر آستانه درگذشت چهره ها دهه فجر چهل و دومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی جشنواره فیلم فجر رادیو بهروز افخمی ستاره بازی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۸۷۵۴۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سبک بسکتبال ایران باید تغییر کند
به گزارش "ورزش سه"، سیامک ویسی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره تغییراتی که قرار است در راس کادرفنی تیم ملی بسکتبال ایران ایجاد شود، توضیح داد: قبل از اینکه جواب این سوال را بدهم، باید اینگونه به موضوع نگاه کنیم که یک‌سری قوانین بازی در تیم ملی ایران ایجاد شده که به مرور زمان ایجاد می‌شود، حالا بازیکن‌های نسل قدیمی‌تر ما در حال خداحافظی و در سن بازنشستگی هستند که در نتیجه آن، یک نسل جوان‌تر جایگزین می‌شوند.
او ادامه داد: اکنون که نسل جوان‌تر ما می‌خواهد کار کند، به نظر من باید دنبال این باشیم که سبک بسکتبال بازی کردن خود را انتخاب کنیم. اینکه ما فقط دنبال این باشیم دو سه سرمربی عوض کنیم عملا نمی‌تواند بازدهی داشته باشد. از نظر من وجود دمیر یا هر مربی خارجی دیگر اتفاق بدی نیست، اما باید ببینیم از حضور او چه چیزی می‌خواهیم و دنبال چه سبکی از بسکتبال هستیم.
کارشناس بسکتبال ایران با تاکید بر اینکه باید سبک بسکتبال بازی کردن تیم ایران تغییر کند، اظهار کرد: سال‌های گذشته که ما حامد حدادی را داشتیم، تیم ما خیلی وابسته به بازیکن بلند و شخص خود حدادی بود. حالا در نبود ایشان، با توجه به تغییر نسل تیم ملی و وجود بازیکنان کوتاه قامت‌تر البته مستعدتر، ما باید سبک بازی جدیدی را برای تیم ملی خود پیدا کنیم. وقتی این‌کار را کنیم، آن زمان می‌توانیم هم مربی خوبی انتخاب کنیم و هم زمان بدهیم که کار کند.
ویسی تصریح کرد: دو نکته مهم وجود دارد که باید به آنها توجه کرد، هرچند که وقتی کمیته فنی تشکیل جلسه می‌دهد، قطعا به این نکات هم توجه کرده‌اند. نکته نخست اینکه ما چه بازیکنایی در اختیار داریم و آن مربی که می‌آید چه نوع سبک بازی دارد. نکته دوم هم اینکه مربی انتخاب شده باید اهداف فدراسیون را دنبال کند و از نظر من قطعا تیم ملی ما با تغییر نسل روبه‌رو است. قطعا مشکلات زیاد خواهد بود و اگر بخواهیم همانطور که ۵ تا ۱۰ سال پیش بازی می‌کردیم پیش برویم، با مشکل روبه‌رو می‌شویم. باید حتما زمان بگذاریم و آن مسائلی که هست را با گذشت زمان حل کنیم، چرا که گذر زمان خیلی مسائل را روشن می‌کند.
کارشناس بسکتبال ایران، در واکنش به تغییرات زیاد سرمربی تیم ملی طی دو سال گذشته، اظهار کرد: یک‌سری انتقادها نسبت به کاری که فدراسیون انجام می‌دهد همیشه وجود دارد. وقتی انتقادات هست قبل از شروع کارها ما باید برنامه‌ریزی مناسبی کنیم و بگوییم که از کجا به کجا می‌رویم. بی‌شک انتقادات زیاد خواهد بود، اما یک‌سری از آنها سازنده است و یک‌سری هم خیلی منطقی نیست. وقتی ما وارد کار می‌شویم اگر برنامه‌ریزی درست باشد انتقادی هم باشد از مثبت‌ها استفاده می‌کنیم و اگر هم غیر منطقی باشد آنها را کنار می‌گذاریم. الان نسبت به یک‌سری انتخاب‌های فدراسیون انتقاد وجود دارد که قطعا شاید دلیل آن وجود ضعف برنامه‌ریزی باشد.
ویسی در پاسخ به این سوال که آیا با مربی خارجی برای تیم ملی موافق است یا مربی داخلی، توضیح داد: این اعتقاد شخصی من است که مربی خارجی اگر بیاید و کسی باشد که نه فقط به تیم ملی بلکه به کل بسکتبال ما کمک کند، از او استقبال می‌شود. یک موضوع دیگر هم که خیلی به آن اعتقاد دارم، این است که آیا بسکتبال ما در سایر جهات هم پیشرفت کرده است یا نه؟ پیشرفت بسکتبال را فقط نتیجه می‌بینیم؟ ما اگر دنبال پیشرفت هستیم بسکتبال ما در همه موارد باید رشد کند. به‌عنوان مثال ما باید در بخش داوری، مربیان، بازیکنان، سخت افزار، امکانات و ... پیشرفت کنیم که به جمیع آنها پیشرفت می‌گویند.
او در پایان تاکید کرد: به نظر من خیلی بهایی به مربیان در رده بزرگسالان داده نشد. اگر مربیان خود را پیشرفت ندهیم نمی‌توانیم مدعی شویم که پیشرفت کرده‌ایم. از نظر من در این شرایط مربی ایرانی می‌توانست بیشتر کمک کند. البته حضور مربی خارجی را هم اتفاق بدی نمی‌دانم، باید بیاید و به او زمان بدهیم. اینکه صرفا به نتیجه فکر و اکتفا کنیم رفتار درستی نیست. در کل اما من احساس می‌کنم که در شرایط فعلی مربی داخلی مناسب باشد.
هوادار خاطی سپاهان ۱۰ سال محروم شد